به نقل از «فارس»

قصه‌های اردوگاه کرامت سپاه ثارالله (۲)؛ نقطه سرخط؛ ما ته‌خطی‌ها به زندگی برگشتیم

تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۹۶۵۶

خبرگزاری فارس – کرمان؛ مهسا حقانیت: ناصر عرب‌زاده یکی از نخستین افرادی‌ست که او را در اردوگاه کرامت سپاه ثارالله کرمان می‌بینم، مردی لاغراندام با ریش مشکی بلند که لباس‌های سیاه و کتونی سفید پوشیده است، شوخ‌طبع است و حواس‌جمع.

خودش می‌گوید: «کله‌خرابی بچه‌هایی که به کمپ می‌آیند را قبول ندارم، اینها خیلی مظلومند، من کله‌خراب بودم که از همه کمپ‌ها فرار می‌کردم».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وقتی مددجویی را به اردوگاه می‌آوردند از صفر تا ۱۰۰ کارهایش را عرب‌زاده در دست می‌گیرد، حتی گاهی همراه با آنها برای سم‌زدایی شب تا صبح بیدار می‌ماند.

متولد ۱۳۷۰ در شهر زرند است، برقکار ماشین بوده و از سوم راهنمایی با نوشیدن مشروب به سمت موادمخدر رفته و بعد هم تریاک و مواد صنعتی و تا ته‌خط رفته و دوباره به زندگی برگشته است.

«بچه آخر خانواده بودم، عاشق هم شده بودم، برای اینکه احساس بزرگی کنم، آن هم من که لب به دود نزده بود، رفتم سراغ تریاک، بعد که تریاک دیگر جواب نداد، رفتم سراغ هرویین، آمدم کرمان و با یک راننده تریلی آشنا شدم که برایش کار می‌کردم، شیشه‌کشیدن را هم از او یاد گرفتم».

لذتی که تبدیل به رنج و درد تمام‌نشدنی می‌شود

عشق عرب‌زاده هرچند به فرجام رسید، اما اعتیاد به موادمخدر موجب شد تا او خانه و زندگی را رها کند و کارتن‌خواب شود، می‌گوید: «روزهای اولی که موادمخدر مصرف می‌کنی، لذت دارد، اما بعد که به آن وابسته شدی دیگر لذت نمی‌بری و فقط رنج و درد می‌کشی. من با دختری که دوستش داشتم، ازدواج کردم، اما مصرف آنقدر من را ضعیف و ناتوان کرده بود که حتی بر بچه‌دار شدنم هم تاثیر گذاشته بود و هرچه همسرم اصرار می‌کرد برای بچه‌دار شدن برویم سراغ دوا و دکتر اما خودم می‌دانستم که این مواد است که من را از بین برده و هیچ دکتری نمی‌تواند کاری برایم انجام دهد.

کارتن‌خوابی که ناجی یک کارتن‌خواب دیگر شد

همسرم خیلی پای من سختی کشید، چند دفعه ترک کردم، اما از کمپ فرار می‌کردم، یک نفر را توی خیابان دیدم که کارتن‌خواب بود و همیشه با خودم می‌گفتم، من مثل فلانی نمیشم، اما یک روز رسید که من هم کارتن‌خواب شدم و همان فرد توی جوب کارتن جمع می‌کرد و من هم توی جوب آن طرف خیابان بودم و دنبال کارتن می‌گشتم، همان لحظه تصمیم گرفتم، ترک کنم و ۵ سال قبل برای ترک اقدام کردم.

قبل از اینکه ترک کنم، با خودم می‌گفتم دیگر نمی‌توانم بلند شوم و یک روز توی یکی از این خیابان‌ها می‌میرم، اما تصمیمم را گرفته بودم و رفتم پیش خواهرم که با او صمیمی‌تر هستم. خواهرم با برادرم تماس گرفت و او هم مرا تشویق کرد به کمپ بروم.

همه‌چی را از نو شروع کردم، مغازه را هم دوباره باز کردم، اما کار کردن در بیرون از کمپ به‌دلم نمی‌چسبید.آدم‌های سالم ما را درک نمی‌کنند، مردم به چشم دیگری ما را نگاه می‌کنند.به اردوگاه کرامت سپاه ثارالله کرمان آمدم و سه سال است که یاور ارشد اردوگاه هستم.

تعدادی از مددجویان در کنار آقای محمدی مدیر اردوگاه کرامت ثارالله

سلام به روزهای روشن

صفر تا ۱۰۰ کارهای مددجویان را انجام می‌دهم، همه‌جور آدمی به کمپ می‌آید، سم‌زدایی حدود ۱۰ روز زمان می‌برد. همه کارهای اینجا را بچه‌های کمپ انجام می‌دهند. دیگر دنبال پول و مال دنیا نیستم، هدفم فقط این است که یک فرد معتاد را دوباره به زندگی برگردانم».

او از روزهای روشن و شیرین زندگی هم تعریف می‌کند: «شب و روز مادرم سر سجاده دعا و قرآن می‌خواند و اشک می‌ریخت که دوباره به زندگی برگردم، حالا خانواده‌ام در خیلی کارها از من مشورت می‌گیرند. بچه‌دار هم شده‌ام و یک بچه دو ساله دارم».

عرب‌زاده که به قول خودش خیلی کله‌خراب بوده و از همه کمپ‌ها می‌گریخته است، نمونه بارز این ضرب‌المثل است که «جلوی غازی و ملق‌بازی؟»، او می‌گوید: « به بچه‌های اردوگاه که نگاه بکنم، وقتی با هم حرف می‌زنند، می‌فهمم چه نقشه‌ای توی سرشان دارند و چه کلکی می‌خواهند، بزنند».

این انتخاب هوشمندانه

بنابراین شاید بتوان او را انتخابی هوشمندانه برای اردوگاه کرامت دانست. او تنها هدفش از حضور در کمپ کرامت را پاک شدن مددجویان و برگشتن به آغوش خانواده عنوان می‌کند.

وی می‌گوید: «نمی‌توانم از اینجا بروم، حالم با آدم‌های سالم خوب نیست، دوست دارم با بچه‌های اردوگاه باشم. دلم می‌خواهد همه معتادانی که به اردوگاه می‌آیند، پاک شوند و دعای‌شان پشت سر ما باشد».

یک روز عادی در اردوگاه کرامت چگونه می‌گذرد؟

وقتی مصاحبه‌ام با آقای عرب‌زاده تمام می‌شود، او بخش‌هایی از اردوگاه کرامت سپاه ثارالله را نشانم می‌دهد. از آشپزخانه شروع می‌کنیم، آشپزخانه حسابی تر و تمیز است و برای ناهار هم ماکارونی درست کرده‌اند، بعد به سالن غذاخوری می‌رویم که یک سوله بزرگ است.

هواخوری کمپ هم یک حیاط خیلی بزرگ است که مددجویان با لباس‌های اردوگاه و موهای اصلاح‌شده در اطراف آن در حال قدم‌زدن، آفتاب‌گرفتن و گپ و گفت‌و‌گو با هم هستند.

وقتی همه چی را از دست دادم

حامد خضری‌پور هم آشپز اردوگاه کرامت سپاه ثارالله کرمان است. دیپلم دارد، متولد شهر ماهان است. ۱۲ سال کارمند یکی از شرکت‌ها بوده اما بعد آنکه معتاد می‌شود نه تنها کارش که همسر و بچه‌هایش را هم از دست داده است.

او که متولد ۱۳۶۶ است، می‌گوید: « از ۱۹ سالگی همراه با دوستانم مواد مصرف می‌کردم، ازدواج هم کردم، اما کارم را از دست دادم، خانمم هم به‌خاطر مصرف مواد صنعتی سه سال قبل جدا شد و دختر و پسرم را هم با خود برد و من تنهای تنها شدم».

ناگهان چشم‌هایش برق می‌زند و خنده می‌نشیند کنج لبش و تعریف می‌کند: «حالا که ترک کرده‌ام و همسرم مطمئن شده است دیگر مواد مصرف نمی‌کنم، بعد از سه سال می‌خواهیم، رجوع کنیم و به زندگی مشترک برگردیم.

توی خانواده همسرم هیچ‌کس معتاد نبود و او هم شنیده بود هر معتادی که شیشه مصرف کند سر اعضای خانواده‌اش را می‌برد، خانم و بچه‌های من هم از ترس فرار کردند و رفتند. اما من حتی آنها را کتک هم نمی‌زدم و وقتی مواد مصرف می‌کردم توی لاک خودم می‌رفتم. تنهای تنها شدم، کارم و و بچه‌هایم را از دست دادم و هیچ امیدی نداشتم. ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ در خانه‌ای در حال مصرف مواد بودیم که ماموران ریختند توی خانه و ما را دستگیر کردند و به اردوگاه کرامت آوردند، خدا خیرشان بدهد!.

روزهای خوب دوباره می‌آیند

دوره درمانم که تمام شد به‌عنوان یاور به آشپز ادوگاه کمک می‌کردم، وقتی او از اینجا رفت، کار را کاملا بلد شده بودم و الان دو سال است که آشپزی می‌کنم.قرار شده اینجا بمانم، هرچند ممکن است بیرون از اردوگاه درآمد بیشتری داشته باشم، اما وقتی اینجا باشم احتمال لغزشم خیلی کمتر است».

او در پایان صحبت‌هایش با تاکید بر اینکه زن و بچه و خانواده تنها امید برای بازگشت فرد معتاد به زندگی دوباره و پاک ماندن هستند، می‌گوید: « فقط باید صبر و تحمل داشته باشیم، روزهای خوب دوباره می‌آیند».

پایان پیام/۸۰۰۱۹/ب

منبع: فارس

کلیدواژه: کمپ ترک اعتیاد کارتن خواب معتاد ترک اعتیاد کارتن خواب عرب زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۹۶۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستگیری ۶۰۰ دانشجو در دستکم ۱۵ دانشگاه آمریکا در بیش از یک هفته

تارنمایی آمریکایی اکسیوس گزارش داد :حدود ۶۰۰ نفر در اعتراضات حامی فلسطین در حداقل ۱۵ دانشگاه در سراسر آمریکا در بیش از یک هفته دستگیر شده اند.

با افزایش حجم و شدت اعتراضات، مدیریت دانشگاه ها به شیوه های بی سابقه ای تظاهرکنندگان دانشجو را سرکوب کرده اند.اکثر بازداشت ها در اردوگاه ها و تحصن ها صورت گرفته است.

این رسانه آمریکایی افزود: ده ها تظاهرات در مقیاس کوچکتر در دانشگاه شاهد درگیری بین تظاهرات کنندگان و پلیس نبوده است.

دانشجویان در ۱۷ آوریل پس از شهادت مینوچه نعمت  شفیق  رئیس دانشگاه کلمبیا در مقابل کنگره، اردوگاهی را در محوطه این دانشگاه کلمبیا برپا کردند. او بیش از همتایانش در هاروارد و پن در طول شهادت‌های مشابه قبلی، با قانون‌گذارانی که از اعتراضات دانشجویی انتقاد می‌کردند, همسو بود.

در ۱۸ آوریل، شفیق از اداره پلیس نیویورک خواست تا اردوگاه دانشجویان را جمع کند.از آن زمان، اردوگاه‌های همبستگی و تحصن‌ها در   دانشگاه های سراسر آمریکا  برپا شده است. تظاهرات دانشجویی علیه جنگ غزه بیش از شش ماه است که در سراسر آمریکا در حال برگزاری است اما این تظاهرات با حوادث هفته گذشته شدت گرفت.

دانشجویان از دانشگاه‌هایشان خواسته اند که با کسب‌وکارهایی که با اسرائیل و کسانی که از جنگ در غزه حمایت می‌کنند، روابط مالی دارند، روابط خود را قطع  کنند.

سازمان دانشجویی آپارتاید دایوست دانشگاه کلمبیا همچنین از این دانشگاه  خواسته است تا به  حضور پلیس در محوطه دانشگاه پایان دهد و روابط خود را با مؤسسات دانشگاهی اسرائیل قطع کند.

ائتلاف «عدم مرگ» دانشگاه کالیفرنیای جنوبی خواستار عفو کامل دانشجویان، کارکنان و اساتیدی شده که به دلیل فعالیت‌های طرفدار فلسطین تنبیه شده‌اند. اردوگاه ها و تحصن ها عمدتاً مسالمت آمیز بوده و تا زمانی که پلیس مداخله نکرده است، درگیری در آنها اندک بوده است.

بیشتر بازداشت ها با استناد به ورود غیرقانونی به دانشگاه ها بوده است. سازمان های حقوق مدنی "سرکوب سخنرانی و اعتراضات" را غیرقانونی و این اقدامات را محکوم کرده اند.

امی سندرز، وکیل و روزنامه نگار، به تگزاس آبزروردر توجیه این سرکوب ها گفت: دانشگاه ها حق دارند «زمانی که فعالیت های ابراز نظر از کنترل خارج می شوند و به خشونت تبدیل می شوند، یا زمانی که مردم شروع به سخنرانی می کنند که توسط متمم اول قانون اساسی حمایت نشده است، مداخله کنند.» او درباره دستگیری ها در دانشگاه تگزاس در آستین مدعی شد: « در این موارد من شاهد این اتفاق نبوده ام.»

مشخص نیست که مدیریت دانشگاه های دیگر چگونه به رسیدگی به این  اعتراضات ادامه خواهند داد. دانشگاه کالیفرنیای جنوبی اولین دانشگاه بزرگی بود که پس از لغو سخنرانی یک حامی فلسطین، مراسم آغاز فارغ التحصیلی را در پاسخ به اعتراضات لغو کرد. مدیریت در برخی دانشگاه ها، از حقوق دانشجویان برای اعتراض حمایت  کرده است.

کوین کوین سخنگوی دانشگاه هوستون گفت: در دانشگاه هیوستون، که شاهد اعتراضات در مقیاس کوچکتر بوده است، مدیریت متعهد به تقویت یادگیری است که در آن تحقیق و بیان آزاد تشویق می شود.
دیردر چیلدرس هاپکینز، سخنگوی دانشگاه تمپل، گفت: «ما به اجرای سیاست‌های خود در حمایت از اعتراضات مسالمت‌آمیز ادامه خواهیم داد تا اطمینان حاصل کنیم که همه اعضای جامعه ما می‌توانند در گفتگو و فعالیت‌ها به شیوه‌ای ایمن و محترمانه شرکت کنند.»

حمایت از مردم غزه و اعتراض ها به سیاست های دولت جو بایدن رئیس جمهور آمریکا در حمایت همه جانبه از رژیم اسرائیل، این بار از سوی اقشار مختلف دانشجویان در دانشگاههای آمریکا آغاز شده است. از زمان شروع اعتراض ها به جنگ اسرائیل در غزه با عنوان «جنبش همبستگی با غزه» از دانشگاه کلمبیای نیویورک آمریکا و سرایت آن به سایر دانشگاههای آمریکا بر اساس گزارش رویترز، حدود ۵۵۰ نفر دستگیر شده اند.

این اعتراض ها در پی حمایت های همه جانبه دولت بایدن از اسرائیل و کشتار بی وقفه مردم غزه به تلافی شکست این رژیم در عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲)  و نیز عدم اجرای هرگونه آتش بس فوری و به منظور پایان دادن به کمک های نظامی و امنیتی واشنگتن به تل آویو صورت گرفته است.

«جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا پنجم اردیبهشت ماه، قانون کمک ۹۵ میلیارد دلاری به اوکراین، اسرائیل و تایوان و ارسال سلاح و تجهیزات نظامی به تل آویو و کی یف را امضا کرد.

لایحه کمک ۹۵ میلیارد دلاری آمریکا به اوکراین، اسرائیل و تایوان پس از ماهها تاخیر و اختلاف ابتدا در مجلس نمایندگان و سپس مجلس سنای این کشور به تصویب رسید و با امضای بایدن به قانون تبدیل شد.

استفاده از خشونت و ابزارهای پلیسی برای مقابله و سرکوب تجمعات و اعتراضات آرام و روز افزون دانشجویان و جوانان آمریکایی و ورود پلیس به محیط دانشگاهی، مخالف ادعاهای آن کشور در باره اصل آزادی بیان و آزادی تجمعات بوده و محیط و مراکز علمی را امنیتی می سازد.

اینگونه سرکوبهای خشونت آمیز در امتداد سیاست حمایت علنی از کشتارها و جنایات جنگی اسرائیل به شمار می رود و موجب تشویق آن رژیم به ادامه تنش آفرینی، جنگ افروزی و نسل کشی خواهد شد.

این تجمعات اعتراضی همچنین نشانه خشم و نگرانی فزاینده وجدان‌های بیدار در آمریکا، از جمله جامعه مسلمانان آن کشور، و نیز نگرانی های روزافزون جامعه جهانی نسبت به استمرار و تقویت حمایت مالی، سیاسی و تسلیحاتی و گسترده دولت و کنگره آمریکا از جنایات جنگی و نسل کشی در فلسطین و نادیده گرفتن حقوق بشر و بین الملل است.

منبع : ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا